اشتغال و بیکاری، از جمله موضوع‌های اساسی اقتصاد هر کشوری است، به گونه‌ای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری، به‌عنوان یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی جوامع تلقی می‌شود و برای ارزیابی شرایط اقتصادی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. طرح آمارگیری نیروی کار با هدف براورد شاخص‌های نیروی کار به صورت فصلی و سالانه و همچنین تغییرات آن در کل کشور، نقاط شهری و روستایی از سال ۱۳۸۴ در سراسر کشور اجرا می‌گردد. از آنجا که به‌منظور تدوین سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های کشور در زمینه‌ی اشتغال، داشتن تصویری روشن از وضعیت بازار کار ضروری است، در این طرح مطالعاتی علاوه بر بررسی روند شاخص‌های نیروی کار درمقایسه با روند رشد اقتصادی در ایران و 10 کشور منتخب، به بررسی و تحلیل روند شاخص‌های بیکاری، نرخ مشارکت اقتصادی و اشتغال طی سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ به تفکیک گروه‌های سنی، جنسیت، سطح تحصیلات و شهری و روستایی پرداخته می‌شود. همچنین در این طرح مطالعاتی به بررسی و تحلیل روند جمعیت غیر فعال طی سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ به تفکیک ویژگی‌های جمعیت‌شناختی پرداخته می‌شود.